بیان‌نیوز
خبرنگار بی‌بی‌سی در ترکیه به تازگی مصاحبه‌ای را با عبدالرشید دوستم، رهبر حزب جنبش ملی افغانستان انجام داده و در این مصاحبه، آقای دوستم اظهاراتی به‌جانب طالبان مطرح کرده است.
دوستم با بیان این‌که جنگ راه حل نیست، به طالبان افزود که افرادی مثل او را نادیده نگیرند.«ما نمی‌توانیم همدیگر را از بین ببریم. ما یک‌بار آن‌ها را از میان برداشتیم ولی بازگشتند. ما به عنوان مسلمان و افغان باید یک‌دیگر را بپذیریم. همه از جنگ خسته شده‌اند.»
او همچنان خاطرنشان ساخت که جنگ هیچ جناحی را از بین برده نمی‌تواند و به این سادگی هم نمی‌توانند نادیده بگیرند. دوستم در ادامه گفت:«آن‌ها نمی‌توانند حق مردم ما را نادیده بگیرند. من امید زیادی دارم. من پیام‌های خود را به رهبری طالبان نیز رسانده‌ام.»
به بیان دوستم، جنگ داخلی دیگری نباید در افغانستان رخ دهد و همه‌ی طرف‌ها باید برای ایجاد یک دولت فراگیر توافق کنند.
رهبر حزب جنبش ملی افغانستان همچنان گفت:«طالبان با قدرت خود افغانستان را تصرف نکردند. با یک معامله به قدرت رسیدند. پس گرفتن کنترل افغانستان با زور برای آن‌ها آسان نبود. طالبان باید از اشرف غنی و دولت امریکا تشکر کنند. رییس‌جمهور با طالبان معامله و همواره تلاش کرد تا چهره‌های ضد طالبان را تضعیف کند. آقای غنی هرگز از پیشنهادهای من برای دفاع از افغانستان در برابر طالبان حمایت نکرد.»
دوستم در این مصاحبه می‌گوید که تمام تلاش او برای برقراری عدالت در افغانستان است؛ افغانستانی‌که همه در آن برابر باشند و هر افغان از حقوق برابر برخوردار باشد.«این چیزی است که من می‌خواهم. طالبان حقوق اقلیت‌های قومی را نادیده می‌گیرند.»
او به رهبران طالبان پیشنهاد داد که آماده مذاکره است و آن‌ها باید یک روند مذاکرات صادقانه‌ی را باز و آغاز کنند.
دوستم همچنان هشدار داد که در صورتی‌که طالبان به سیاست‌های خود ادامه دهند و حکومت‌شان را فراگیر بدانند و دیگران را دخیل نسازند، فرصت گفت‌وگوها و افغانستان را از دست خواهند داد.
این رهبر سیاسی دولت پیشین افغانستان خاطرنشان ساخت که اگر تلاش‌هایش برای مذاکره با طالبان به نتیجه نرسید، تصمیم بعدی را طی چند ماه آینده اعلام خواهد کرد.
در پانزدهم اگست سال 2021 میلادی، طالبان بر کابل مسلط شده و ارگ ریاست‌جمهوری را تصرف کرد و به‌دنبال آن، رهبران و چهره‌های سیاسی و نظامی از کشور فرار کردند.
دوستم که با شمار دیگری از رهبران سیاسی چون محمد محقق و عطامحمد نور در شمال افغانستان جبهه‌ای را علیه طالبان تشکیل داده بودند و این سه رهبر سیاسی پس از سقوط ولایت بلخ از طریق بندر حیرتان به اوزبیکستان فرار کردند.
