گزارشگر: سمین محمدی
بیان‌نیوز – شفیقه محمدی، یکی از دختران ورزشکار افغانستان می‌گوید که به‌دلیل اعمال سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان علیه زنان و دختران تصمیم گرفت که مهاجرت کند.
شفیقه که متولد ولایت غزنی است، هنر ورزش را از سال ۲۰۱۸ بدین‌سو از شهر کابل در رشته‌ی ساواته آغاز کرد. او هرچند با ممانعت‌های زیادی مواجه شده، اما معتقد است که برای رسیدن به قله‌های بلند، باید از موانع عبور کرد.
او بیش از ده‌ها مسابقه در رشته‌های ساواته و کیک بوکس در سطح کابل و ولایت‌ها اشتراک کرده و مقام اول را در وزن منفی ۵۲ کسب کرده است و آخرین مسابقه‌ی او «رقابت‌های جهانی کامبت گیمز» بود که در ۳۰ اکتبر ۲۰۲۳ به میزبانی عربستان سعودی برگزار شده بود.
شفیقه می‌گوید که دو سال می‌شود که از افغانستان بیرون شده و در شرایط مهاجرت و با انبوهی از مشکلات بدون مربی به تمرینات ورزشی‌اش ادامه داده است تا این‌که در رقابت‌های جهانی کامبت گیمز، مقام سوم را کسب کرده است.
به گفته‌ی او، قیودات و شرایط سخت‌گیرانه در افغانستان، جز مهاجرت انتخاب دیگری وجود نداشت و براین اساس جهت ادامه‌ی تحصیلات و حضور در میادین بین‌المللی ورزشی، مهاجرت راهی بود که در پیش گرفته شد.
او می‌گوید که در میادین ورزشی به نمایندگی از زنان و دختران افغانستان خواهد درخشید و برای آینده بهتر نیز مبارز خواهد کرد.
این دختر ورزشکار افغانستان می‌گوید که فقط چند ماه بعد از حاکمیت مجدد طالبان، تمرینات ورزشی خود را مخفیانه انجام می‌داد؛ تا این‌که دیگر هیچ‌گونه امکان تداوم این تمرینات وجود نداشت و سرانجام تصمیم براین شد که باید از کابل بیرون رفت.
شفیقه گفت: «برای یک دختر ورزشکار از نظر من مهاجرت شجاعانه‌ترین تصمیمی است که می‌گیرد، چون مهاجرت کردن آسان نیست، خصوصا که ورزشکار و دانش‌جو باشد برای ادامه‌ی تحصیل و ورزش باید تمکین مالی شود و به همین خاطر دو برابر تلاش کند و مبارزه کند تا به اهدافی‌که دارد، برسد.»
او همچنان خاطرنشان ساخت که با حضورش در میدان‌های ورزشی، به جامعه‌ی جهانی پیام می‌دهد که افغانستان جایی برای تحصیل، ورزش و زنان قدرت‌مند است و ساختن این کشور هم به تلاش‌های بیشتر و دوام‌آورد در برابر مشکلات، بستگی دارد.
این دختر ورزشکار افغانستان از نهادهای حامی حقوق بشری و سازمان ملل‌متحد می‌خواهد که در کنار زنان و دختران افغانستان بی‌ایستند و در این شرایط بحرانی، آن‌ها را فراموش نکنند.
گفتنی است، طالبان از بدو روی کار آمدن در افغانستان، محدودیت‌های شدیدی علیه زنان و دختران وضع کرد. مهم‌ترین این محدودیت‌ها ممنوعیت آموزش دختران و منع کار زنان در ادارات است که گفته می‌شود پیامدهای جدی بر زنان و دختران داشته است.
