سید محمد فیروزی (دانشجوی دکتری جامعهشناسی، دانشگاه یزد و عضو هیئتعلمی دانشگاه بغلان، افغانستان، نویسندۀ مسئول)
بخش اول
چکیده
گرایش به مواد مخدر در میان جوانان، یکی از آسیبها و مشکلات اجتماعی در کشورهای مختلف و ازجمله در افغانستان شمرده میشود. با توجه به شرایط کلی جامعه افغانستان و بهویژه شرایط نامساعد اقتصادی، فرهنگی، تفریحی و… در شهر کابل، جوانان بیش از سایر گروههای سنی درمعرض اعتیاد به مواد مخدر هستند. هدف این پژوهش، تعیین عوامل اجتماعی مؤثر بر گرایش جوانان شهر کابل به مواد مخدر بود. این پژوهش از نوع تبیینی، توصیفی-تحلیلی و با روش پیمایشی انجام شده است. جامعۀ آماری این پژوهش، جوانان بین سنین ۱۸ تا ۳۵ ساله شهر کابل بودند که کاربران شبکههای مجازی و اینترنت بودند. تعداد ۲۵۱ پرسشنامۀ محققساخته از میان جامعۀ آماری تکمیل شد. یافتههای این پژوهش نشان داد، بین نداشتن امکانات اوقاتفراغت، احساس ناامنی، داشتن دوستان ناباب، بیهنجاری و عادی شدن مصرف مواد در شهر کابل و تنشهای خانگی و گرایش جوانان شهر کابل به مواد مخدر، رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. درآمد، اشتغال و سواد نیز بر گرایش جوانان به مواد مخدر تأثیرگذاراست. اما، سن، وضعیت تأهل، حجم خانوار، وضعیت مسکونی، اعتیاد یکی از اعضایی خانواده با گرایش به مواد مخدر رابطۀ معناداری نداشت؛ بنابراین نتیجه گرفته میشود که گرایش به مواد مخدر تحتتأثیر عوامل مختلف اجتماعی است. مؤسسات و نهادهای دولتی و خصوصی میتوانند با تسهیل و ارائه خدمات آموزشی، آگاهیدهی، تفریحی-سرگرمی، ایجاد اشتغال و کاهش فضایی ناامنی، از گرایش به مواد مخدر در بین جوانان بکاهند.
کلیدواژهها: عوامل اجتماعی، گرایش، مواد مخدر، جوانان، شهر کابل.
۱. مقدمه
سوءمصرف مواد مخدر، همواره مشکلات متعددي همچون افت سلامت عمومی، افزایش مرگومیر، آسیبهاي خانوادگی و اجتماعی، از دست رفتن فرصت¬هاي آموزشی و شغلی و افزایش نرخ درگیري با سیستم قضایی، ایجاد چرخه مصرف مواد، تداوم آسیب و بازپیدایی آنها در نسلهاي بعدي را به همراه داشته است (آدرم و نیکمنش، ۱۳۹۰، ص. ۱۰۱). به علاوه اینکه هزینه¬های مالی گزافی، صرف مبارزه با اعتیاد می¬شود. در این خصوص طبق اعلام سازمان ملل متحد ۴۶۰ میلیارد دلار هزینه¬های جرایم ناشی از جرایم سازمان یافته است که حدود نیمی از آن مرتبط با مواد مخدر است (رحمانی فضلی، ۱۳۹۳، ص. ۴۴). براساس آمارها، ۳.۵ درصد کل جمعیت و ۵.۲ درصد جمعیت بین ۱۵ تا ۶۴ ساله جهان، سابقه یکبار مصرف مواد مخدر را دارند؛ یعنی حدود ۲۴۰ میلیون نفر یکبار تجربه مصرف مواد مخدر را داشتهاند (رحمانی فضلی، ۱۳۹۳، ص. ۴۵).
کشور افغانستان براساس آمارهای جهانی، بزرگترین تولیدکننده مواد مخدر (تریاک) جهان است. این برآوردها تاحدی تکاندهنده است که گویا ۹۰ تا ۹۶ درصد تریاک مورد استفاده جهانی در افغانستان کاشت و تولید میشود. اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد در ماه نوامبر سال ۲۰۱۸ با نشرگزارشی مدعی شده است که افزایش چشمگیر کشت خشخاش و بهبود تدریجی محصول¬دهی در افغانستان موجب شده است تا تولید تریاک به ۹۰۰۰ تن برسد. وزارت مبارزه علیه مواد مخدر (در حال حاضر، ادغامشده در وزارت «داخله») در هماهنگی و همکاری نزدیک با دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد، یک پیمایش را درخصوص دریافت آمار واقعی و ارقام تازه از کشت و تولید مواد مخدر در سال ۲۰۱۷ میلادی راهاندازی کرد. براساس این بررسی، مجموع ساحات زیر کشت مواد مخدر در افغانستان ۳۲۸ هزار هکتار زمین را در بر گرفته است که ۶۳ درصد افزایش در مقایسه با سال ۲۰۱۶ نشان میدهد. در سال ۲۰۱۸ زمین زیر کاشت مواد مخدر مطابق با گزارشهای دولت افغانستان، اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل از ۳۲۸ هزار هکتار به ۲۶۳ هزار هکتارکاهش یافته است، ولی تولید و قاچاق آن همچنان نام افغانستان را بهعنوان بیرقیبترین کشور جهان یدک میکشد. در سال ۲۰۱۶ وزارت مبارزه علیه مواد مخدر، سروی را به همکاری با اداره مبارزه با جرایم و تطبیق قانون آمریکا در سراسر افغانستان انجام داد که این سروی شامل سه نوع تست شامل تست مو، لعاب دهان و ادرار بوده است. این سروی نشان داد که در سراسر افغانستان در حدود ۲.۹ تا ۳.۶ میلیون افراد متأثر از استفاده مواد مخدر هستند. درحالیکه زرع، تورید، تولید و قاچاق مواد مخدردر قوانین جزایی افغانستان جرم شمرده شده است، حتی کسانی که معتاد به مواد مخدر هستند نیز حالتشان وضعیت مجرمانه قلمداد شده است؛ زیرا مواد مخدر و اعتیاد به آن ارتباط معناداری با سایر انحرافات و جرایمی مانند سرقت، چپاول، قتل، تکدیگری، جعل، جرایم اخلاقی و… دارد. گزارش بیبیسی از قول مقامهای دولت افغانستان و همکاران بینالمللیشان نشان میدهد، در سال ۲۰۱۲ میلادی، معتادان در افغانستان به ارزش بیش از ۳۰۰ میلیون دلار آمریکایی مواد خریداری و مصرف کردند.(ادامه در قسمت بعدی)